Bitmeyen Seremoni..

Bizim evde şu sıralar popüler olan iki parça var. İlki yılbaşı ruhunu hale iliklerimize kadar bize hissettiren jıngle bells; ikinci ise happy birthday şarkısı. İlk şarkıya bu kadar takılmasının sebebi sanırım melodisi ve klibindeki görüntüler (kardan adam, noel baba). Bunun üzerine çok kafa yormaya gerek yok. İkincisinin sebebi ise mum üfleme sevdası.. Pamir'de her çocuk gibi mum üflemeye bayılıyor. Hatta öyle ki mumlar enaz 3 kere üflenmeden pasta mutfağın yolunu bulamıyor..Hal böyle olunca bizde Pamir'e sık sık pasta alıp ya da gittiğimiz bir yerde pasta varsa muhakkak mumları defalarca yakıp üfletiyoruz. Tabi doğum günü şarkısını söylemeyi de unutmuyoruz. Zaten nasıl unutabiliriz ki Pamir gibi bir hatırlatıcımız varken:)) Haa birde maşallah Kasım ayından sonra ne kadar tanıdığımız kişinin doğum günü varmış.. Gülden, Evrim, Özgür, Doğa, İlkay, Cem Ata, Volkan, Duygu, Gürkan (başka unuttuğum varmı bilmiyorum) Sizce Pamir'in bütün bu listedekilere doğum günü şarkısını söylemiş olması bu şarkıyı onun için favori yapar mı? Bence fazlası ile yapar.. Hazır doğum günü pasta derken işte size Pamir ilk doğum gününden kareler... Ve oğluşuma doğum günü mesajım: Ezber bozdurtan prensim bugün tam 1 yaşında. Yanağı yanağıma değdiği ilk andan itibaren bütün sıcaklığı kalbime; kokusu evimize dolan pamuk oğlum benim. İyiki doğdun..

Gülden'in evinde