Ta ta ta İşte Ben

Herkese Merhaba, Pamir'in hikayesi 18.Ağustos.2010'da başladı. Sabah 9:25 geçe İzmir-Çiğli Kent Hastanesinde doğdu. Doktorumuz Namık Demir'di.. Genel olarak rahat bir hamilellik geçirsemde son 2 ay yazın en sıcak günlerine denk gelince Pamir'i doğurmak için gün saydım. Aşermem hiç olmadı. Kocam bu sebeple son derece şanslı bir 9 ay geçirdi. Doğum tarihimiz belirlendiğinde Evrim ve bende heyecan doruktaydı. Hele ki doğumdan önceki son gece nerdeyse hiç uyumadım diyebilirim. (aynı şey her şartta ve koşulda uyuyan kocam için geçerli değildi tabi:)) Neyse doğum sabahı 5'te uyanıp bir duş aldım ve doğum için hastanenin yolunu tuttuk. Odamıza yerleştik ve ailelerimizin dualarıyla ameliyathaneye uğurlandım. Aaa tabi birde bol bol foto çekilmeyide unutmadık.. Sezeryanla doğum yaptığım için başıma gelecekleri biliyordum. Ama bu bile heyecanıma ve korkuma engel değildi. Ameliyatım başladığında fonda Tarkan'ın 'İşim Olmaz' parçası çalıyordu. Müzik beni birazcık rahatlatmıştı. Heyecanla Pamir'i görmeyi istiyordum. Ve o sihirli an nihayet gelmişti. Ameliyatım başladıktan kısa bir süre sonra Pamir doğdu. Ağlıyordu ta ki yanağı yanağıma değene kadar. O anı ömrüm boyunca unutamayacağımı biliyorum. Ağlayan bebeğim hemen susmuştu. Kısacık durabildik öylece ama işte o ilk biribirimize sıkıca bağlandığımız andı. Sonrası önce bebeğim sonra benim yukarı çıkartılışım mutluluk gözyaşları, acı, iyileşme süreci, bebeğe adaptasyon, Pamir'in gelişimi ve şu güne kadar geçirdiğimiz bütün evrelerden ibaret. Sözüm ona Pamir'in bütün büyüyüşünü ta ilk günden itibaren kaydedecektim, yazacaktım. Ama bir türlü fırsat bulamadım bunları yapmaya. Bugünden itibaren bu gidişatıma son vererek biricik oğlumla yaşadıklarımızı anlatacağım size. Bu yazdıklarım sayesinde Pamir'de bebekliği ve çocukluğu hakkında bilgi sahibi olacak.Ee ne demişler su uçar yazı kalır...